0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَاصْبِرْ
نَفْسَكَ
مَعَ
الَّذِينَ
يَدْعُونَ
رَبَّهُمْ
بِالْغَدَاةِ
وَالْعَشِيِّ
يُرِيدُونَ
وَجْهَهُ
ۖ
وَلَا
تَعْدُ
عَيْنَاكَ
عَنْهُمْ
تُرِيدُ
زِينَةَ
الْحَيَاةِ
الدُّنْيَا
ۖ
وَلَا
تُطِعْ
مَنْ
أَغْفَلْنَا
قَلْبَهُ
عَنْ
ذِكْرِنَا
وَاتَّبَعَ
هَوَاهُ
وَكَانَ
أَمْرُهُ
فُرُطًا
28
وَقُلِ
الْحَقُّ
مِنْ
رَبِّكُمْ
ۖ
فَمَنْ

و با كسانى كه پروردگارشان را صبح و شام مىخوانند [و] خشنودى او را مىخواهند، شكيبايى پيشه كن، و دو ديدهات را از آنان برمگير كه زيور زندگى دنيا را بخواهى، و از آن كس كه قلبش را از ياد خود غافل ساختهايم و از هوس خود پيروى كرده و [اساس] كارش بر زيادهروى است، اطاعت مكن. (28)
شَاءَ
فَلْيُؤْمِنْ
وَمَنْ
شَاءَ
فَلْيَكْفُرْ
ۚ
إِنَّا
أَعْتَدْنَا
لِلظَّالِمِينَ
نَارًا
أَحَاطَ
بِهِمْ
سُرَادِقُهَا
ۚ
وَإِنْ
يَسْتَغِيثُوا
يُغَاثُوا
بِمَاءٍ
كَالْمُهْلِ
يَشْوِي
الْوُجُوهَ
ۚ
بِئْسَ
الشَّرَابُ
وَسَاءَتْ
مُرْتَفَقًا
29
إِنَّ
الَّذِينَ
آمَنُوا
وَعَمِلُوا
الصَّالِحَاتِ
إِنَّا
لَا
نُضِيعُ
أَجْرَ
مَنْ

و بگو: «حق از پروردگارتان [رسيده] است. پس هر كه بخواهد بگرود و هر كه بخواهد انكار كند، كه ما براى ستمگران آتشى آماده كردهايم كه سراپردههايش آنان را در بر مىگيرد، و اگر فريادرسى جويند، به آبى چون مس گداخته كه چهرهها را بريان مىكند يارى مىشوند. وه! چه بد شرابى و چه زشت جايگاهى است.» (29)
أَحْسَنَ
عَمَلًا
30
أُولَٰئِكَ
لَهُمْ
جَنَّاتُ
عَدْنٍ
تَجْرِي
مِنْ
تَحْتِهِمُ
الْأَنْهَارُ
يُحَلَّوْنَ

كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند [بدانند كه] ما پاداش كسى را كه نيكوكارى كرده است تباه نمىكنيم. (30)
فِيهَا
مِنْ
أَسَاوِرَ
مِنْ
ذَهَبٍ
وَيَلْبَسُونَ
ثِيَابًا
خُضْرًا
مِنْ
سُنْدُسٍ
وَإِسْتَبْرَقٍ
مُتَّكِئِينَ
فِيهَا
عَلَى
الْأَرَائِكِ
ۚ
نِعْمَ
الثَّوَابُ
وَحَسُنَتْ
مُرْتَفَقًا
31
وَاضْرِبْ
لَهُمْ
مَثَلًا

آنانند كه بهشتهاى عدن به ايشان اختصاص دارد كه از زير [قصرها]شان جويبارها روان است. در آنجا با دستبندهايى از طلا آراسته مىشوند و جامههايى سبز از پرنيان نازك و حرير ستبر مىپوشند. در آنجا بر سريرها تكيه مىزنند. چه خوش پاداش و نيكو تكيهگاهى! (31)
رَجُلَيْنِ
جَعَلْنَا
لِأَحَدِهِمَا
جَنَّتَيْنِ
مِنْ
أَعْنَابٍ
وَحَفَفْنَاهُمَا
بِنَخْلٍ
وَجَعَلْنَا
بَيْنَهُمَا
زَرْعًا
32
كِلْتَا
الْجَنَّتَيْنِ
آتَتْ
أُكُلَهَا
وَلَمْ
تَظْلِمْ
مِنْهُ
شَيْئًا
ۚ
وَفَجَّرْنَا

و براى آنان، آن دو مرد را مَثَل بزن كه به يكى از آنها دو باغ انگور داديم و پيرامون آن دو [باغ] را با درختان خرما پوشانديم، و ميان آن دو را كشتزارى قرار داديم. (32)
خِلَالَهُمَا
نَهَرًا
33
وَكَانَ
لَهُ
ثَمَرٌ
فَقَالَ
لِصَاحِبِهِ
وَهُوَ
يُحَاوِرُهُ
أَنَا
أَكْثَرُ

هر يك از اين دو باغ محصول خود را [به موقع] مىداد و از [صاحبش] چيزى دريغ نمىورزيد، و ميان آن دو [باغ] نهرى روان كرده بوديم. (33)
مِنْكَ
مَالًا
وَأَعَزُّ
نَفَرًا
34

و براى او ميوه فراوان بود. پس به رفيقش -در حالى كه با او گفت و گو مىكرد- گفت: «مال من از تو بيشتر است و از حيث افراد از تو نيرومندترم.» (34)
صفحه: -
موقعیت:
34.8 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: