0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَمَنْ
يَهْدِ
اللَّهُ
فَهُوَ
الْمُهْتَدِ
ۖ
وَمَنْ
يُضْلِلْ
فَلَنْ
تَجِدَ
لَهُمْ
أَوْلِيَاءَ
مِنْ
دُونِهِ
ۖ
وَنَحْشُرُهُمْ
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
عَلَىٰ
وُجُوهِهِمْ
عُمْيًا
وَبُكْمًا
وَصُمًّا
ۖ
مَأْوَاهُمْ
جَهَنَّمُ
ۖ
كُلَّمَا
خَبَتْ
زِدْنَاهُمْ
سَعِيرًا
97
ذَٰلِكَ
جَزَاؤُهُمْ
بِأَنَّهُمْ
كَفَرُوا
بِآيَاتِنَا
وَقَالُوا
أَإِذَا

و هر كه را خدا هدايت كند او رهيافته است، و هر كه را گمراه سازد، در برابر او براى آنان هرگز دوستانى نيابى، و روز قيامت آنها را كور و لال و كر، به روى چهرهشان درافتاده، برخواهيم انگيخت: جايگاهشان دوزخ است. هر بار كه آتش آن فرو نشيند، شرارهاى [تازه] برايشان مىافزاييم. (97)
كُنَّا
عِظَامًا
وَرُفَاتًا
أَإِنَّا
لَمَبْعُوثُونَ
خَلْقًا
جَدِيدًا
98
أَوَلَمْ
يَرَوْا
أَنَّ

جزاى آنها اين است، چرا كه آيات ما را انكار كردند و گفتند: «آيا وقتى ما استخوان و خاك شديم [باز] در آفرينشى جديد برانگيخته خواهيم شد؟» (98)
اللَّهَ
الَّذِي
خَلَقَ
السَّمَاوَاتِ
وَالْأَرْضَ
قَادِرٌ
عَلَىٰ
أَنْ
يَخْلُقَ
مِثْلَهُمْ
وَجَعَلَ
لَهُمْ
أَجَلًا
لَا
رَيْبَ
فِيهِ
فَأَبَى
الظَّالِمُونَ
إِلَّا
كُفُورًا
99
قُلْ
لَوْ

آيا ندانستند كه خدايى كه آسمانها و زمين را آفريده، تواناست كه مانند آنان را بيافريند و [همان خداست كه] برايشان زمانى مقرر فرموده كه در آن هيچ شكى نيست؟ و[لى] ستمگران جز انكار [چيزى را ]نپذيرفتند. (99)
أَنْتُمْ
تَمْلِكُونَ
خَزَائِنَ
رَحْمَةِ
رَبِّي
إِذًا
لَأَمْسَكْتُمْ
خَشْيَةَ
الْإِنْفَاقِ
ۚ
وَكَانَ
الْإِنْسَانُ
قَتُورًا
100
وَلَقَدْ
آتَيْنَا
مُوسَىٰ
تِسْعَ
آيَاتٍ
بَيِّنَاتٍ
ۖ
فَاسْأَلْ
بَنِي
إِسْرَائِيلَ
إِذْ

بگو: «اگر شما مالك گنجينههاى رحمت پروردگارم بوديد، باز هم از بيم خرج كردن قطعاً امساك مىورزيديد، و انسان همواره بخيل است.» (100)
جَاءَهُمْ
فَقَالَ
لَهُ
فِرْعَوْنُ
إِنِّي
لَأَظُنُّكَ
يَا
مُوسَىٰ
مَسْحُورًا
101
قَالَ
لَقَدْ
عَلِمْتَ

و در حقيقت، ما به موسى نُه نشانه آشكار داديم. -پس، از فرزندان اسرائيل بپرس- آنگاه كه نزد آنان آمد، و فرعون به او گفت: «اى موسى، من جداً تو را افسونشده مىپندارم.» (101)
مَا
أَنْزَلَ
هَٰؤُلَاءِ
إِلَّا
رَبُّ
السَّمَاوَاتِ
وَالْأَرْضِ
بَصَائِرَ
وَإِنِّي
لَأَظُنُّكَ
يَا
فِرْعَوْنُ
مَثْبُورًا
102

گفت: «قطعاً مىدانى كه اين [نشانهها] را كه باعث بينشهاست، جز پروردگار آسمانها و زمين نازل نكرده است، و راستى اى فرعون، تو را تباه شده مىپندارم.» (102)
فَأَرَادَ
أَنْ
يَسْتَفِزَّهُمْ
مِنَ
الْأَرْضِ
فَأَغْرَقْنَاهُ
وَمَنْ
مَعَهُ
جَمِيعًا
103

پس [فرعون] تصميم گرفت كه آنان را از سرزمين [مصر] بركَند، پس او و هر كه را با وى بود همه را غرق كرديم. (103)
وَقُلْنَا
مِنْ
بَعْدِهِ
لِبَنِي
إِسْرَائِيلَ
اسْكُنُوا
الْأَرْضَ
فَإِذَا
جَاءَ
وَعْدُ
الْآخِرَةِ
جِئْنَا
بِكُمْ
لَفِيفًا
104

و پس از او به فرزندان اسرائيل گفتيم: «در اين سرزمين ساكن شويد، پس چون وعده آخرت فرا رسد شما را همه با هم محشور مىكنيم.» (104)
صفحه: -
موقعیت:
34.16 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: