0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَاذْكُرُوا
اللَّهَ
فِي
أَيَّامٍ
مَعْدُودَاتٍ
ۚ
فَمَنْ
تَعَجَّلَ
فِي
يَوْمَيْنِ
فَلَا
إِثْمَ
عَلَيْهِ
وَمَنْ
تَأَخَّرَ
فَلَا
إِثْمَ
عَلَيْهِ
ۚ
لِمَنِ
اتَّقَىٰ
ۗ
وَاتَّقُوا
اللَّهَ
وَاعْلَمُوا
أَنَّكُمْ
إِلَيْهِ
تُحْشَرُونَ
203

و خدا را در روزهايى معيّن ياد كنيد، پس هر كس شتاب كند [و اعمال را] در دو روز [انجام دهد]، گناهى بر او نيست، و هر كه تأخير كند [و اعمال را در سه روز انجام دهد] گناهى بر او نيست. [اين اختيار ]براى كسى است كه [از محرمات] پرهيز كرده باشد. و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه شما را به سوى او گرد خواهد آورد. (203)
وَمِنَ
النَّاسِ
مَنْ
يُعْجِبُكَ
قَوْلُهُ
فِي
الْحَيَاةِ
الدُّنْيَا
وَيُشْهِدُ
اللَّهَ
عَلَىٰ
مَا
فِي
قَلْبِهِ
وَهُوَ
أَلَدُّ
الْخِصَامِ
204
وَإِذَا
تَوَلَّىٰ
سَعَىٰ
فِي
الْأَرْضِ
لِيُفْسِدَ
فِيهَا
وَيُهْلِكَ
الْحَرْثَ
وَالنَّسْلَ

و از ميان مردم كسى است كه در زندگى اين دنيا سخنش تو را به تعجّب وامىدارد، و خدا را بر آنچه در دل دارد گواه مىگيرد، و حال آنكه او سختترين دشمنان است. (204)
ۗ
وَاللَّهُ
لَا
يُحِبُّ
الْفَسَادَ
205
وَإِذَا
قِيلَ
لَهُ
اتَّقِ
اللَّهَ
أَخَذَتْهُ
الْعِزَّةُ
بِالْإِثْمِ

و چون برگردد [يا رياستى يابد] كوشش مىكند كه در زمين فساد نمايد و كِشت و نسل را نابود سازد، و خداوند تباهكارى را دوست ندارد. (205)
ۚ
فَحَسْبُهُ
جَهَنَّمُ
ۚ
وَلَبِئْسَ
الْمِهَادُ
206
وَمِنَ
النَّاسِ
مَنْ
يَشْرِي
نَفْسَهُ
ابْتِغَاءَ
مَرْضَاتِ

و چون به او گفته شود: «از خدا پروا كن» نخوت، وى را به گناه كشاند. پس جهنم براى او بس است، و چه بد بسترى است. (206)
اللَّهِ
ۗ
وَاللَّهُ
رَءُوفٌ
بِالْعِبَادِ
207
يَا
أَيُّهَا
الَّذِينَ
آمَنُوا
ادْخُلُوا
فِي
السِّلْمِ
كَافَّةً
وَلَا

و از ميان مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مىفروشد، و خدا نسبت به [اين] بندگان مهربان است. (207)
تَتَّبِعُوا
خُطُوَاتِ
الشَّيْطَانِ
ۚ
إِنَّهُ
لَكُمْ
عَدُوٌّ
مُبِينٌ
208
فَإِنْ
زَلَلْتُمْ
مِنْ
بَعْدِ

اى كسانى كه ايمان آوردهايد، همگى به اطاعت [خدا] درآييد، و گامهاى شيطان را دنبال مكنيد كه او براى شما دشمنى آشكار است. (208)
مَا
جَاءَتْكُمُ
الْبَيِّنَاتُ
فَاعْلَمُوا
أَنَّ
اللَّهَ
عَزِيزٌ
حَكِيمٌ
209
هَلْ
يَنْظُرُونَ
إِلَّا

و اگر پس از آنكه براى شما دلايل آشكار آمد، دستخوش لغزش شديد، بدانيد كه خداوند تواناى حكيم است. (209)
أَنْ
يَأْتِيَهُمُ
اللَّهُ
فِي
ظُلَلٍ
مِنَ
الْغَمَامِ
وَالْمَلَائِكَةُ
وَقُضِيَ
الْأَمْرُ
ۚ
وَإِلَى
اللَّهِ
تُرْجَعُ
الْأُمُورُ
210

مگر انتظار آنان غير از اين است كه خدا و فرشتگان، در [زير] سايبانهايى از ابر سپيد به سوى آنان بيايند و كار [داورى] يكسره شود؟ و كارها به سوى خدا بازگردانده مىشود. (210)
صفحه: -
موقعیت:
3.42 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: