0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
قُلْ
كُونُوا
حِجَارَةً
أَوْ
حَدِيدًا
50
أَوْ
خَلْقًا
مِمَّا
يَكْبُرُ
فِي
صُدُورِكُمْ
ۚ
فَسَيَقُولُونَ

بگو: «سنگ باشيد يا آهن، (50)
مَنْ
يُعِيدُنَا
ۖ
قُلِ
الَّذِي
فَطَرَكُمْ
أَوَّلَ
مَرَّةٍ
ۚ
فَسَيُنْغِضُونَ
إِلَيْكَ
رُءُوسَهُمْ
وَيَقُولُونَ
مَتَىٰ
هُوَ
ۖ
قُلْ
عَسَىٰ
أَنْ
يَكُونَ
قَرِيبًا
51
يَوْمَ
يَدْعُوكُمْ
فَتَسْتَجِيبُونَ

يا آفريدهاى از آنچه در خاطر شما بزرگ مىنمايد [باز هم برانگيخته خواهيد شد].» پس خواهند گفت: «چه كسى ما را بازمىگرداند؟» بگو: «همان كس كه نخستين بار شما را پديد آورد.» [باز] سرهاى خود را به طرف تو تكان مىدهند و مىگويند: «آن كى خواهد بود؟» بگو: «شايد كه نزديك باشد.» (51)
بِحَمْدِهِ
وَتَظُنُّونَ
إِنْ
لَبِثْتُمْ
إِلَّا
قَلِيلًا
52
وَقُلْ
لِعِبَادِي
يَقُولُوا
الَّتِي
هِيَ

روزى كه شما را فرا مىخواند، پس در حالى كه او را ستايش مىكنيد اجابتش مىنماييد و مىپنداريد كه جز اندكى [در دنيا] نماندهايد. (52)
أَحْسَنُ
ۚ
إِنَّ
الشَّيْطَانَ
يَنْزَغُ
بَيْنَهُمْ
ۚ
إِنَّ
الشَّيْطَانَ
كَانَ
لِلْإِنْسَانِ
عَدُوًّا
مُبِينًا
53

و به بندگانم بگو: «آنچه را كه بهتر است بگويند»، كه شيطان ميانشان را به هم مىزند، زيرا شيطان همواره براى انسان دشمنى آشكار است. (53)
رَبُّكُمْ
أَعْلَمُ
بِكُمْ
ۖ
إِنْ
يَشَأْ
يَرْحَمْكُمْ
أَوْ
إِنْ
يَشَأْ
يُعَذِّبْكُمْ
ۚ
وَمَا
أَرْسَلْنَاكَ
عَلَيْهِمْ
وَكِيلًا
54
وَرَبُّكَ
أَعْلَمُ
بِمَنْ
فِي
السَّمَاوَاتِ
وَالْأَرْضِ
ۗ
وَلَقَدْ

پروردگار شما به [حال] شما داناتر است؛ اگر بخواهد بر شما رحمت مىآورد، يا اگر بخواهد شما را عذاب مىكند، و تو را بر ايشان نگهبان نفرستادهايم. (54)
فَضَّلْنَا
بَعْضَ
النَّبِيِّينَ
عَلَىٰ
بَعْضٍ
ۖ
وَآتَيْنَا
دَاوُودَ
زَبُورًا
55
قُلِ
ادْعُوا

و پروردگار تو به هر كه [و هر چه] در آسمانها و زمين است داناتر است. و در حقيقت، بعضى از انبيا را بر بعضى برترى بخشيديم و به داوود زبور داديم. (55)
الَّذِينَ
زَعَمْتُمْ
مِنْ
دُونِهِ
فَلَا
يَمْلِكُونَ
كَشْفَ
الضُّرِّ
عَنْكُمْ
وَلَا
تَحْوِيلًا
56

بگو: «كسانى را كه به جاى او [معبود خود] پنداشتيد، بخوانيد. [آنها] نه اختيارى دارند كه از شما دفع زيان كنند و نه [آنكه بلايى را از شما] بگردانند. (56)
أُولَٰئِكَ
الَّذِينَ
يَدْعُونَ
يَبْتَغُونَ
إِلَىٰ
رَبِّهِمُ
الْوَسِيلَةَ
أَيُّهُمْ
أَقْرَبُ
وَيَرْجُونَ
رَحْمَتَهُ
وَيَخَافُونَ
عَذَابَهُ
ۚ
إِنَّ
عَذَابَ
رَبِّكَ
كَانَ
مَحْذُورًا
57
وَإِنْ
مِنْ
قَرْيَةٍ
إِلَّا
نَحْنُ

آن كسانى را كه ايشان مىخوانند [خود] به سوى پروردگارشان تقرب مىجويند [تا بدانند] كدام يك از آنها [به او] نزديكترند، و به رحمت وى اميدوارند، و از عذابش مىترسند، چرا كه عذاب پروردگارت همواره در خور پرهيز است. (57)
مُهْلِكُوهَا
قَبْلَ
يَوْمِ
الْقِيَامَةِ
أَوْ
مُعَذِّبُوهَا
عَذَابًا
شَدِيدًا
ۚ
كَانَ
ذَٰلِكَ
فِي
الْكِتَابِ
مَسْطُورًا
58

و هيچ شهرى نيست مگر اينكه ما آن را [در صورت نافرمانى،] پيش از روز رستاخيز، به هلاكت مىرسانيم يا آن را سخت عذاب مىكنيم. اين [عقوبت] در كتاب [الهى] به قلم رفته است. (58)
صفحه: -
موقعیت:
33.35 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: