0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَإِمَّا
تُعْرِضَنَّ
عَنْهُمُ
ابْتِغَاءَ
رَحْمَةٍ
مِنْ
رَبِّكَ
تَرْجُوهَا
فَقُلْ
لَهُمْ
قَوْلًا
مَيْسُورًا
28

و اگر به اميد رحمتى كه از پروردگارت جوياى آنى، از ايشان روى مىگردانى، پس با آنان سخنى نرم بگوى. (28)
وَلَا
تَجْعَلْ
يَدَكَ
مَغْلُولَةً
إِلَىٰ
عُنُقِكَ
وَلَا
تَبْسُطْهَا
كُلَّ
الْبَسْطِ
فَتَقْعُدَ
مَلُومًا
مَحْسُورًا
29
إِنَّ
رَبَّكَ
يَبْسُطُ
الرِّزْقَ
لِمَنْ
يَشَاءُ
وَيَقْدِرُ
ۚ
إِنَّهُ
كَانَ
بِعِبَادِهِ

و دستت را به گردنت زنجير مكن و بسيار [هم] گشادهدستى منما تا ملامتشده و حسرتزده بر جاى مانى. (29)
خَبِيرًا
بَصِيرًا
30
وَلَا
تَقْتُلُوا
أَوْلَادَكُمْ
خَشْيَةَ
إِمْلَاقٍ
ۖ
نَحْنُ
نَرْزُقُهُمْ
وَإِيَّاكُمْ

بىگمان، پروردگار تو براى هر كه بخواهد، روزى را گشاده يا تنگ مىگرداند. در حقيقت، او به [حال] بندگانش آگاه بيناست. (30)
ۚ
إِنَّ
قَتْلَهُمْ
كَانَ
خِطْئًا
كَبِيرًا
31
وَلَا
تَقْرَبُوا
الزِّنَا
ۖ
إِنَّهُ
كَانَ
فَاحِشَةً

و از بيم تنگدستى فرزندان خود را مكشيد. ماييم كه به آنها و شما روزى مىبخشيم. آرى، كشتن آنان همواره خطايى بزرگ است. (31)
وَسَاءَ
سَبِيلًا
32
وَلَا
تَقْتُلُوا
النَّفْسَ
الَّتِي
حَرَّمَ
اللَّهُ
إِلَّا
بِالْحَقِّ
ۗ
وَمَنْ

و به زنا نزديك مشويد، چرا كه آن همواره زشت و بد راهى است. (32)
قُتِلَ
مَظْلُومًا
فَقَدْ
جَعَلْنَا
لِوَلِيِّهِ
سُلْطَانًا
فَلَا
يُسْرِفْ
فِي
الْقَتْلِ
ۖ
إِنَّهُ
كَانَ
مَنْصُورًا
33

و نفسى را كه خداوند حرام كرده است جز به حق مكشيد، و هر كس مظلوم كشته شود، به سرپرست وى قدرتى دادهايم، پس [او] نبايد در قتل زيادهروى كند، زيرا او [از طرف شرع] يارى شده است. (33)
وَلَا
تَقْرَبُوا
مَالَ
الْيَتِيمِ
إِلَّا
بِالَّتِي
هِيَ
أَحْسَنُ
حَتَّىٰ
يَبْلُغَ
أَشُدَّهُ
ۚ
وَأَوْفُوا
بِالْعَهْدِ
ۖ
إِنَّ
الْعَهْدَ
كَانَ
مَسْئُولًا
34
وَأَوْفُوا
الْكَيْلَ
إِذَا
كِلْتُمْ
وَزِنُوا
بِالْقِسْطَاسِ

و به مال يتيم -جز به بهترين وجه- نزديك مشويد تا به رشد برسد، و به پيمان [خود] وفا كنيد، زيرا كه از پيمان پرسش خواهد شد. (34)
الْمُسْتَقِيمِ
ۚ
ذَٰلِكَ
خَيْرٌ
وَأَحْسَنُ
تَأْوِيلًا
35
وَلَا
تَقْفُ
مَا
لَيْسَ
لَكَ
بِهِ

و چون پيمانه مىكنيد، پيمانه را تمام دهيد، و با ترازوى درست بسنجيد كه اين بهتر و خوش فرجامتر است. (35)
عِلْمٌ
ۚ
إِنَّ
السَّمْعَ
وَالْبَصَرَ
وَالْفُؤَادَ
كُلُّ
أُولَٰئِكَ
كَانَ
عَنْهُ
مَسْئُولًا
36
وَلَا

و چيزى را كه بدان علم ندارى دنبال مكن، زيرا گوش و چشم و قلب، همه مورد پرسش واقع خواهند شد. (36)
تَمْشِ
فِي
الْأَرْضِ
مَرَحًا
ۖ
إِنَّكَ
لَنْ
تَخْرِقَ
الْأَرْضَ
وَلَنْ
تَبْلُغَ
الْجِبَالَ
طُولًا
37

و در [روى] زمين به نخوت گام برمدار، چرا كه هرگز زمين را نمىتوانى شكافت، و در بلندى به كوهها نمىتوانى رسيد. (37)
كُلُّ
ذَٰلِكَ
كَانَ
سَيِّئُهُ
عِنْدَ
رَبِّكَ
مَكْرُوهًا
38

همه اين [كارها] بدش نزد پروردگار تو ناپسنديده است. (38)
صفحه: -
موقعیت:
33.1 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: