0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
مَنْ
كَانَ
يُرِيدُ
الْعَاجِلَةَ
عَجَّلْنَا
لَهُ
فِيهَا
مَا
نَشَاءُ
لِمَنْ
نُرِيدُ
ثُمَّ
جَعَلْنَا
لَهُ
جَهَنَّمَ
يَصْلَاهَا
مَذْمُومًا
مَدْحُورًا
18
وَمَنْ
أَرَادَ
الْآخِرَةَ
وَسَعَىٰ
لَهَا
سَعْيَهَا

هر كس خواهان [دنياى] زودگذر است، به زودى هر كه را خواهيم [نصيبى] از آن مىدهيم، آنگاه جهنم را كه در آن خوار و رانده داخل خواهد شد، براى او مقرر مىداريم. (18)
وَهُوَ
مُؤْمِنٌ
فَأُولَٰئِكَ
كَانَ
سَعْيُهُمْ
مَشْكُورًا
19
كُلًّا
نُمِدُّ
هَٰؤُلَاءِ
وَهَٰؤُلَاءِ
مِنْ

و هر كس خواهان آخرت است و نهايت كوشش را براى آن بكند و مؤمن باشد، آنانند كه تلاش آنها مورد حقشناسى واقع خواهد شد. (19)
عَطَاءِ
رَبِّكَ
ۚ
وَمَا
كَانَ
عَطَاءُ
رَبِّكَ
مَحْظُورًا
20
انْظُرْ
كَيْفَ
فَضَّلْنَا
بَعْضَهُمْ

هر دو [دسته:] اينان و آنان را از عطاى پروردگارت مدد مىبخشيم، و عطاى پروردگارت [از كسى] منع نشده است. (20)
عَلَىٰ
بَعْضٍ
ۚ
وَلَلْآخِرَةُ
أَكْبَرُ
دَرَجَاتٍ
وَأَكْبَرُ
تَفْضِيلًا
21
لَا
تَجْعَلْ
مَعَ
اللَّهِ

ببين چگونه بعضى از آنان را بر بعضى ديگر برترى دادهايم، و قطعاً درجات آخرت و برترى آن بزرگتر و بيشتر است. (21)
إِلَٰهًا
آخَرَ
فَتَقْعُدَ
مَذْمُومًا
مَخْذُولًا
22
وَقَضَىٰ
رَبُّكَ
أَلَّا
تَعْبُدُوا
إِلَّا
إِيَّاهُ

معبود ديگرى با خدا قرار مده تا نكوهيده و وامانده بنشينى. (22)
وَبِالْوَالِدَيْنِ
إِحْسَانًا
ۚ
إِمَّا
يَبْلُغَنَّ
عِنْدَكَ
الْكِبَرَ
أَحَدُهُمَا
أَوْ
كِلَاهُمَا
فَلَا
تَقُلْ
لَهُمَا
أُفٍّ
وَلَا
تَنْهَرْهُمَا
وَقُلْ
لَهُمَا
قَوْلًا
كَرِيمًا
23
وَاخْفِضْ
لَهُمَا

و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد. اگر يكى از آن دو يا هر دو، در كنار تو به سالخوردگى رسيدند به آنها [حتى] «اوف» مگو و به آنان پَرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى. (23)
جَنَاحَ
الذُّلِّ
مِنَ
الرَّحْمَةِ
وَقُلْ
رَبِّ
ارْحَمْهُمَا
كَمَا
رَبَّيَانِي
صَغِيرًا
24
رَبُّكُمْ

و از سر مهربانى، بالِ فروتنى بر آنان بگستر و بگو: «پروردگارا، آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خردى پروردند.» (24)
أَعْلَمُ
بِمَا
فِي
نُفُوسِكُمْ
ۚ
إِنْ
تَكُونُوا
صَالِحِينَ
فَإِنَّهُ
كَانَ
لِلْأَوَّابِينَ
غَفُورًا
25

پروردگار شما به آنچه در دلهاى خود داريد آگاهتر است. اگر شايسته باشيد، قطعاً او آمرزنده توبهكنندگان است. (25)
وَآتِ
ذَا
الْقُرْبَىٰ
حَقَّهُ
وَالْمِسْكِينَ
وَابْنَ
السَّبِيلِ
وَلَا
تُبَذِّرْ
تَبْذِيرًا
26
إِنَّ

و حق خويشاوند را به او بده و مستمند و در راهمانده را [دستگيرى كن] و ولخرجى و اسراف مكن. (26)
الْمُبَذِّرِينَ
كَانُوا
إِخْوَانَ
الشَّيَاطِينِ
ۖ
وَكَانَ
الشَّيْطَانُ
لِرَبِّهِ
كَفُورًا
27

چرا كه اسرافكاران برادران شيطانهايند، و شيطان همواره نسبت به پروردگارش ناسپاس بوده است. (27)
صفحه: -
موقعیت:
32.97 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: