0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَقَالَ
الَّذِينَ
أَشْرَكُوا
لَوْ
شَاءَ
اللَّهُ
مَا
عَبَدْنَا
مِنْ
دُونِهِ
مِنْ
شَيْءٍ
نَحْنُ
وَلَا
آبَاؤُنَا
وَلَا
حَرَّمْنَا
مِنْ
دُونِهِ
مِنْ
شَيْءٍ
ۚ
كَذَٰلِكَ
فَعَلَ
الَّذِينَ
مِنْ
قَبْلِهِمْ
ۚ
فَهَلْ
عَلَى
الرُّسُلِ
إِلَّا
الْبَلَاغُ
الْمُبِينُ
35
وَلَقَدْ
بَعَثْنَا
فِي
كُلِّ
أُمَّةٍ

و كسانى كه شرك ورزيدند گفتند: «اگر خدا مىخواست -نه ما و نه پدرانمان- هيچ چيزى را غير از او نمىپرستيديم و بدون [حكم] او چيزى را حرام نمىشمرديم.» پيش از آنان [نيز] چنين رفتار كردند، و[لى] آيا جز ابلاغ آشكار بر پيامبران [وظيفهاى] است؟ (35)
رَسُولًا
أَنِ
اعْبُدُوا
اللَّهَ
وَاجْتَنِبُوا
الطَّاغُوتَ
ۖ
فَمِنْهُمْ
مَنْ
هَدَى
اللَّهُ
وَمِنْهُمْ
مَنْ
حَقَّتْ
عَلَيْهِ
الضَّلَالَةُ
ۚ
فَسِيرُوا
فِي
الْأَرْضِ
فَانْظُرُوا
كَيْفَ
كَانَ
عَاقِبَةُ
الْمُكَذِّبِينَ
36

و در حقيقت، در ميان هر امتى فرستادهاى برانگيختيم [تا بگويد:] «خدا را بپرستيد و از طاغوت [=فريبگر] بپرهيزيد.» پس، از ايشان كسى است كه خدا [او را] هدايت كرده، و از ايشان كسى است كه گمراهى بر او سزاوار است. بنابراين در زمين بگرديد و ببينيد فرجام تكذيبكنندگان چگونه بوده است. (36)
إِنْ
تَحْرِصْ
عَلَىٰ
هُدَاهُمْ
فَإِنَّ
اللَّهَ
لَا
يَهْدِي
مَنْ
يُضِلُّ
ۖ
وَمَا
لَهُمْ
مِنْ
نَاصِرِينَ
37
وَأَقْسَمُوا
بِاللَّهِ
جَهْدَ
أَيْمَانِهِمْ
ۙ
لَا
يَبْعَثُ
اللَّهُ
مَنْ
يَمُوتُ
ۚ
بَلَىٰ

اگر [چه] بر هدايت آنان حرص ورزى، ولى خدا كسى را كه فرو گذاشته است هدايت نمىكند، و براى ايشان يارىكنندگانى نيست. (37)
وَعْدًا
عَلَيْهِ
حَقًّا
وَلَٰكِنَّ
أَكْثَرَ
النَّاسِ
لَا
يَعْلَمُونَ
38
لِيُبَيِّنَ
لَهُمُ
الَّذِي
يَخْتَلِفُونَ

و با سختترين سوگندهايشان بخدا سوگند ياد كردند كه خدا كسى را كه مىميرد بر نخواهد انگيخت. آرى، [انجام] اين وعده بر او حق است، ليكن بيشتر مردم نمىدانند. (38)
فِيهِ
وَلِيَعْلَمَ
الَّذِينَ
كَفَرُوا
أَنَّهُمْ
كَانُوا
كَاذِبِينَ
39
إِنَّمَا
قَوْلُنَا
لِشَيْءٍ
إِذَا

تا [خدا] آنچه را در [مورد] آن اختلاف دارند، براى آنان توضيح دهد، و تا كسانى كه كافر شدهاند، بدانند كه آنها خود دروغ مىگفتهاند. (39)
أَرَدْنَاهُ
أَنْ
نَقُولَ
لَهُ
كُنْ
فَيَكُونُ
40
وَالَّذِينَ
هَاجَرُوا
فِي
اللَّهِ
مِنْ
بَعْدِ

ما وقتى چيزى را اراده كنيم، همين قدر به آن مىگوييم: «باش»، بىدرنگ موجود مىشود. (40)
مَا
ظُلِمُوا
لَنُبَوِّئَنَّهُمْ
فِي
الدُّنْيَا
حَسَنَةً
ۖ
وَلَأَجْرُ
الْآخِرَةِ
أَكْبَرُ
ۚ
لَوْ
كَانُوا
يَعْلَمُونَ
41

و كسانى كه پس از ستمديدگى، در راه خدا هجرت كردهاند، در اين دنيا جاى نيكويى به آنان مىدهيم، و اگر بدانند، قطعاً پاداش آخرت بزرگتر خواهد بود. (41)
الَّذِينَ
صَبَرُوا
وَعَلَىٰ
رَبِّهِمْ
يَتَوَكَّلُونَ
42

همانان كه صبر نمودند و بر پروردگارشان توكل مىكنند. (42)
صفحه: -
موقعیت:
31.16 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: