0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
قَالَ
يَا
قَوْمِ
أَرَأَيْتُمْ
إِنْ
كُنْتُ
عَلَىٰ
بَيِّنَةٍ
مِنْ
رَبِّي
وَآتَانِي
مِنْهُ
رَحْمَةً
فَمَنْ
يَنْصُرُنِي
مِنَ
اللَّهِ
إِنْ
عَصَيْتُهُ
ۖ
فَمَا
تَزِيدُونَنِي
غَيْرَ
تَخْسِيرٍ
63

گفت: «اى قوم من، چه بينيد، اگر [در اين دعوا] بر حجتى روشن از پروردگار خود باشم و از جانب خود رحمتى به من داده باشد، پس اگر او را نافرمانى كنم چه كسى در برابر خدا مرا يارى مىكند؟ در نتيجه، شما جز بر زيان من نمىافزاييد.» (63)
وَيَا
قَوْمِ
هَٰذِهِ
نَاقَةُ
اللَّهِ
لَكُمْ
آيَةً
فَذَرُوهَا
تَأْكُلْ
فِي
أَرْضِ
اللَّهِ
وَلَا
تَمَسُّوهَا
بِسُوءٍ
فَيَأْخُذَكُمْ
عَذَابٌ
قَرِيبٌ
64
فَعَقَرُوهَا
فَقَالَ
تَمَتَّعُوا
فِي
دَارِكُمْ
ثَلَاثَةَ

«و اى قوم من، اين مادهشتر خداست كه براى شما پديدهاى شگرف است. پس بگذاريد او در زمين خدا بخورد و آسيبش مرسانيد كه شما را عذابى زودرس فرو مىگيرد. « (64)
أَيَّامٍ
ۖ
ذَٰلِكَ
وَعْدٌ
غَيْرُ
مَكْذُوبٍ
65
فَلَمَّا
جَاءَ
أَمْرُنَا
نَجَّيْنَا
صَالِحًا
وَالَّذِينَ

پس آن [مادهشتر] را پى كردند، و [صالح] گفت: «سه روز در خانههايتان برخوردار شويد. اين وعدهاى بىدروغ است.» (65)
آمَنُوا
مَعَهُ
بِرَحْمَةٍ
مِنَّا
وَمِنْ
خِزْيِ
يَوْمِئِذٍ
ۗ
إِنَّ
رَبَّكَ
هُوَ
الْقَوِيُّ
الْعَزِيزُ
66

پس چون فرمان ما در رسيد، صالح و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند، به رحمت خود رهانيديم و از رسوايى آن روز [نجات داديم]. به يقين، پروردگار تو همان نيرومند شكستناپذير است. (66)
وَأَخَذَ
الَّذِينَ
ظَلَمُوا
الصَّيْحَةُ
فَأَصْبَحُوا
فِي
دِيَارِهِمْ
جَاثِمِينَ
67
كَأَنْ
لَمْ
يَغْنَوْا
فِيهَا

و كسانى را كه ستم ورزيده بودند، آن بانگِ [مرگبار] فرا گرفت، و در خانههايشان از پا درآمدند. (67)
ۗ
أَلَا
إِنَّ
ثَمُودَ
كَفَرُوا
رَبَّهُمْ
ۗ
أَلَا
بُعْدًا
لِثَمُودَ
68
وَلَقَدْ
جَاءَتْ
رُسُلُنَا

گويا هرگز در آن [خانهها] نبودهاند. آگاه باشيد كه ثموديان به پروردگارشان كفر ورزيدند. هان، مرگ بر ثمود. (68)
إِبْرَاهِيمَ
بِالْبُشْرَىٰ
قَالُوا
سَلَامًا
ۖ
قَالَ
سَلَامٌ
ۖ
فَمَا
لَبِثَ
أَنْ
جَاءَ
بِعِجْلٍ
حَنِيذٍ
69
فَلَمَّا
رَأَىٰ
أَيْدِيَهُمْ
لَا
تَصِلُ
إِلَيْهِ
نَكِرَهُمْ
وَأَوْجَسَ
مِنْهُمْ
خِيفَةً
ۚ
قَالُوا

و به راستى، فرستادگان ما براى ابراهيم مژده آوردند، سلام گفتند، پاسخ داد: «سلام». و ديرى نپاييد كه گوسالهاى بريان آورد. (69)
لَا
تَخَفْ
إِنَّا
أُرْسِلْنَا
إِلَىٰ
قَوْمِ
لُوطٍ
70
وَامْرَأَتُهُ
قَائِمَةٌ
فَضَحِكَتْ
فَبَشَّرْنَاهَا

و چون ديد دستهايشان به غذا دراز نمىشود، آنان را ناشناس يافت و از ايشان ترسى بر دل گرفت. گفتند: «مترس، ما به سوى قوم لوط فرستاده شدهايم.» (70)
بِإِسْحَاقَ
وَمِنْ
وَرَاءِ
إِسْحَاقَ
يَعْقُوبَ
71

و زن او ايستاده بود. خنديد. پس وى را به اسحاق و از پى اسحاق به يعقوب مژده داديم. (71)
صفحه: -
موقعیت:
24.7 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: