0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
أُولَٰئِكَ
لَمْ
يَكُونُوا
مُعْجِزِينَ
فِي
الْأَرْضِ
وَمَا
كَانَ
لَهُمْ
مِنْ
دُونِ
اللَّهِ
مِنْ
أَوْلِيَاءَ
ۘ
يُضَاعَفُ
لَهُمُ
الْعَذَابُ
ۚ
مَا
كَانُوا
يَسْتَطِيعُونَ
السَّمْعَ
وَمَا
كَانُوا
يُبْصِرُونَ
20

آنان در زمين درماندهكنندگان [خدا] نيستند، و جز خدا دوستانى براى آنان نيست. عذاب براى آنان دو چندان مىشود. آنان توان شنيدن [حق را] نداشتند و [حق را] نمىديدند. (20)
أُولَٰئِكَ
الَّذِينَ
خَسِرُوا
أَنْفُسَهُمْ
وَضَلَّ
عَنْهُمْ
مَا
كَانُوا
يَفْتَرُونَ
21
لَا
جَرَمَ
أَنَّهُمْ
فِي
الْآخِرَةِ

اينانند كه به خويشتن زيان زده و آنچه را به دروغ برساخته بودند از دست دادهاند. (21)
هُمُ
الْأَخْسَرُونَ
22
إِنَّ
الَّذِينَ
آمَنُوا
وَعَمِلُوا
الصَّالِحَاتِ
وَأَخْبَتُوا
إِلَىٰ
رَبِّهِمْ

شك نيست كه آنان در آخرت زيانكارترند. (22)
أُولَٰئِكَ
أَصْحَابُ
الْجَنَّةِ
ۖ
هُمْ
فِيهَا
خَالِدُونَ
23
مَثَلُ
الْفَرِيقَيْنِ
كَالْأَعْمَىٰ

بىگمان كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده و [با فروتنى] به سوى پروردگارشان آرام يافتند، آنان اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند بود. (23)
وَالْأَصَمِّ
وَالْبَصِيرِ
وَالسَّمِيعِ
ۚ
هَلْ
يَسْتَوِيَانِ
مَثَلًا
ۚ
أَفَلَا
تَذَكَّرُونَ
24
وَلَقَدْ
أَرْسَلْنَا

مَثَلِ اين دو گروه، چون نابينا و كر [در مقايسه] با بينا و شنواست. آيا در مَثَل يكسانند؟ پس آيا پند نمىگيريد؟ (24)
نُوحًا
إِلَىٰ
قَوْمِهِ
إِنِّي
لَكُمْ
نَذِيرٌ
مُبِينٌ
25
أَنْ
لَا
تَعْبُدُوا
إِلَّا
اللَّهَ

و به راستى نوح را به سوى قومش فرستاديم. [گفت:] من براى شما هشداردهندهاى آشكارم، (25)
ۖ
إِنِّي
أَخَافُ
عَلَيْكُمْ
عَذَابَ
يَوْمٍ
أَلِيمٍ
26
فَقَالَ
الْمَلَأُ
الَّذِينَ
كَفَرُوا
مِنْ

كه جز خدا را نپرستيد، زيرا من از عذاب روزى سهمگين بر شما بيمناكم. (26)
قَوْمِهِ
مَا
نَرَاكَ
إِلَّا
بَشَرًا
مِثْلَنَا
وَمَا
نَرَاكَ
اتَّبَعَكَ
إِلَّا
الَّذِينَ
هُمْ
أَرَاذِلُنَا
بَادِيَ
الرَّأْيِ
وَمَا
نَرَىٰ
لَكُمْ
عَلَيْنَا
مِنْ
فَضْلٍ
بَلْ
نَظُنُّكُمْ
كَاذِبِينَ
27

پس، سران قومش كه كافر بودند، گفتند: «ما تو را جز بشرى مثل خود نمىبينيم، و جز [جماعتى از] فرومايگانِ ما، آن هم نسنجيده، نمىبينيم كسى تو را پيروى كرده باشد، و شما را بر ما امتيازى نيست، بلكه شما را دروغگو مىدانيم.» (27)
قَالَ
يَا
قَوْمِ
أَرَأَيْتُمْ
إِنْ
كُنْتُ
عَلَىٰ
بَيِّنَةٍ
مِنْ
رَبِّي
وَآتَانِي
رَحْمَةً
مِنْ
عِنْدِهِ
فَعُمِّيَتْ
عَلَيْكُمْ
أَنُلْزِمُكُمُوهَا
وَأَنْتُمْ
لَهَا
كَارِهُونَ
28

گفت: «اى قوم من، به من بگوييد، اگر از طرف پروردگارم حجتى روشن داشته باشم، و مرا از نزد خود رحمتى بخشيده باشد كه بر شما پوشيده است، آيا ما [بايد] شما را در حالى كه بدان اكراه داريد، به آن وادار كنيم؟» (28)
صفحه: -
موقعیت:
24.07 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: