0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
يَا
أَيُّهَا
الَّذِينَ
آمَنُوا
قَاتِلُوا
الَّذِينَ
يَلُونَكُمْ
مِنَ
الْكُفَّارِ
وَلْيَجِدُوا
فِيكُمْ
غِلْظَةً
ۚ
وَاعْلَمُوا
أَنَّ
اللَّهَ
مَعَ
الْمُتَّقِينَ
123
وَإِذَا
مَا
أُنْزِلَتْ
سُورَةٌ
فَمِنْهُمْ
مَنْ
يَقُولُ
أَيُّكُمْ
123
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، با كافرانى كه مجاور شما هستند كارزار كنيد، و آنان بايد در شما خشونت بيابند، و بدانيد كه خدا با تقواپيشگان است. (123)
زَادَتْهُ
هَٰذِهِ
إِيمَانًا
ۚ
فَأَمَّا
الَّذِينَ
آمَنُوا
فَزَادَتْهُمْ
إِيمَانًا
وَهُمْ
يَسْتَبْشِرُونَ
124
124
و چون سورهاى نازل شود، از ميان آنان كسى است كه مىگويد: «اين [سوره] ايمان كدام يك از شما را افزود؟» اما كسانى كه ايمان آوردهاند بر ايمانشان مىافزايد و آنان شادمانى مىكنند. (124)
وَأَمَّا
الَّذِينَ
فِي
قُلُوبِهِمْ
مَرَضٌ
فَزَادَتْهُمْ
رِجْسًا
إِلَىٰ
رِجْسِهِمْ
وَمَاتُوا
وَهُمْ
كَافِرُونَ
125
125
اما كسانى كه در دلهايشان بيمارى است، پليدى بر پليديشان افزود و در حال كفر درمىگذرند. (125)
أَوَلَا
يَرَوْنَ
أَنَّهُمْ
يُفْتَنُونَ
فِي
كُلِّ
عَامٍ
مَرَّةً
أَوْ
مَرَّتَيْنِ
ثُمَّ
لَا
يَتُوبُونَ
وَلَا
هُمْ
يَذَّكَّرُونَ
126
وَإِذَا
مَا
أُنْزِلَتْ
سُورَةٌ
نَظَرَ
بَعْضُهُمْ
إِلَىٰ
بَعْضٍ
هَلْ
يَرَاكُمْ
126
آيا نمىبينند كه آنان در هر سال، يك يا دو بار آزموده مىشوند، باز هم توبه نمىكنند و عبرت نمىگيرند؟ (126)
مِنْ
أَحَدٍ
ثُمَّ
انْصَرَفُوا
ۚ
صَرَفَ
اللَّهُ
قُلُوبَهُمْ
بِأَنَّهُمْ
قَوْمٌ
لَا
يَفْقَهُونَ
127
لَقَدْ
127
و چون سورهاى نازل شود، بعضى از آنان به بعضى ديگر نگاه مىكنند [و مىگويند:] «آيا كسى شما را مىبيند؟» سپس [مخفيانه از حضور پيامبر] بازمىگردند. خدا دلهايشان را [از حق] برگرداند، زيرا آنان گروهى هستند كه نمىفهمند. (127)
جَاءَكُمْ
رَسُولٌ
مِنْ
أَنْفُسِكُمْ
عَزِيزٌ
عَلَيْهِ
مَا
عَنِتُّمْ
حَرِيصٌ
عَلَيْكُمْ
بِالْمُؤْمِنِينَ
رَءُوفٌ
رَحِيمٌ
128
فَإِنْ
تَوَلَّوْا
فَقُلْ
حَسْبِيَ
اللَّهُ
لَا
إِلَٰهَ
إِلَّا
هُوَ
ۖ
عَلَيْهِ
تَوَكَّلْتُ
128
قطعاً، براى شما پيامبرى از خودتان آمد كه بر او دشوار است شما در رنج بيفتيد، به [هدايت] شما حريص، و نسبت به مؤمنان، دلسوز مهربان است. (128)
ۖ
وَهُوَ
رَبُّ
الْعَرْشِ
الْعَظِيمِ
129
129
پس اگر روى برتافتند، بگو: «خدا مرا بس است. هيچ معبودى جز او نيست. بر او توكل كردم، و او پروردگار عرش بزرگ است.» (129)
صفحه: -