0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَلَنْ
تَرْضَىٰ
عَنْكَ
الْيَهُودُ
وَلَا
النَّصَارَىٰ
حَتَّىٰ
تَتَّبِعَ
مِلَّتَهُمْ
ۗ
قُلْ
إِنَّ
هُدَى
اللَّهِ
هُوَ
الْهُدَىٰ
ۗ
وَلَئِنِ
اتَّبَعْتَ
أَهْوَاءَهُمْ
بَعْدَ
الَّذِي
جَاءَكَ
مِنَ
الْعِلْمِ
ۙ
مَا
لَكَ
مِنَ
اللَّهِ
مِنْ
وَلِيٍّ
وَلَا
نَصِيرٍ
120
الَّذِينَ
آتَيْنَاهُمُ
الْكِتَابَ
يَتْلُونَهُ

و هرگز يهوديان و ترسايان از تو راضى نمىشوند، مگر آنكه از كيش آنان پيروى كنى. بگو: «در حقيقت، تنها هدايت خداست كه هدايت [واقعى] است.» و چنانچه پس از آن علمى كه تو را حاصل شد، باز از هوسهاى آنان پيروى كنى، در برابر خدا سرور و ياورى نخواهى داشت. (120)
حَقَّ
تِلَاوَتِهِ
أُولَٰئِكَ
يُؤْمِنُونَ
بِهِ
ۗ
وَمَنْ
يَكْفُرْ
بِهِ
فَأُولَٰئِكَ
هُمُ
الْخَاسِرُونَ
121

كسانى كه كتاب [آسمانى] به آنان دادهايم، [و] آن را چنانكه بايد مىخوانند، ايشانند كه بدان ايمان دارند. و[لى] كسانى كه بدان كفر ورزند، همانانند كه زيانكارانند. (121)
يَا
بَنِي
إِسْرَائِيلَ
اذْكُرُوا
نِعْمَتِيَ
الَّتِي
أَنْعَمْتُ
عَلَيْكُمْ
وَأَنِّي
فَضَّلْتُكُمْ
عَلَى
الْعَالَمِينَ
122

اى فرزندان اسرائيل، نعمتم را، كه بر شما ارزانى داشتم، و اينكه شما را بر جهانيان برترى دادم، ياد كنيد. (122)
وَاتَّقُوا
يَوْمًا
لَا
تَجْزِي
نَفْسٌ
عَنْ
نَفْسٍ
شَيْئًا
وَلَا
يُقْبَلُ
مِنْهَا
عَدْلٌ
وَلَا
تَنْفَعُهَا
شَفَاعَةٌ
وَلَا
هُمْ
يُنْصَرُونَ
123
وَإِذِ
ابْتَلَىٰ
إِبْرَاهِيمَ
رَبُّهُ
بِكَلِمَاتٍ
فَأَتَمَّهُنَّ

و بترسيد از روزى كه هيچ كس چيزى [از عذاب خدا] را از كسى دفع نمىكند، و نه بدل و بلاگردانى از وى پذيرفته شود، و نه او را ميانجيگرى سودمند افتد، و نه يارى شوند. (123)
ۖ
قَالَ
إِنِّي
جَاعِلُكَ
لِلنَّاسِ
إِمَامًا
ۖ
قَالَ
وَمِنْ
ذُرِّيَّتِي
ۖ
قَالَ
لَا
يَنَالُ
عَهْدِي
الظَّالِمِينَ
124

و چون ابراهيم را پروردگارش با كلماتى بيازمود، و وى آن همه را به انجام رسانيد، [خدا به او] فرمود: «من تو را پيشواى مردم قرار دادم.» [ابراهيم] پرسيد: «از دودمانم [چطور]؟» فرمود: «پيمان من به بيدادگران نمىرسد.» (124)
وَإِذْ
جَعَلْنَا
الْبَيْتَ
مَثَابَةً
لِلنَّاسِ
وَأَمْنًا
وَاتَّخِذُوا
مِنْ
مَقَامِ
إِبْرَاهِيمَ
مُصَلًّى
ۖ
وَعَهِدْنَا
إِلَىٰ
إِبْرَاهِيمَ
وَإِسْمَاعِيلَ
أَنْ
طَهِّرَا
بَيْتِيَ
لِلطَّائِفِينَ
وَالْعَاكِفِينَ
وَالرُّكَّعِ
السُّجُودِ
125
وَإِذْ
قَالَ
إِبْرَاهِيمُ
رَبِّ
اجْعَلْ
هَٰذَا
بَلَدًا
آمِنًا
وَارْزُقْ
أَهْلَهُ

و چون خانه [كعبه] را براى مردم محل اجتماع و [جاى] امنى قرار داديم، [و فرموديم:] «در مقام ابراهيم، نمازگاهى براى خود اختيار كنيد»، و به ابراهيم و اسماعيل فرمان داديم كه: «خانه مرا براى طوافكنندگان و معتكفان و ركوع و سجودكنندگان پاكيزه كنيد.» (125)
مِنَ
الثَّمَرَاتِ
مَنْ
آمَنَ
مِنْهُمْ
بِاللَّهِ
وَالْيَوْمِ
الْآخِرِ
ۖ
قَالَ
وَمَنْ
كَفَرَ
فَأُمَتِّعُهُ
قَلِيلًا
ثُمَّ
أَضْطَرُّهُ
إِلَىٰ
عَذَابِ
النَّارِ
ۖ
وَبِئْسَ
الْمَصِيرُ
126

و چون ابراهيم گفت: «پروردگارا، اين [سرزمين] را شهرى امن گردان، و مردمش را -هر كس از آنان كه به خدا و روز بازپسين ايمان بياورد- از فرآوردهها روزى بخش»، فرمود: «و[لى] هر كس كفر بورزد، اندكى برخوردارش مىكنم، سپس او را با خوارى به سوى عذاب آتش [دوزخ] مىكشانم، و چه بد سرانجامى است.» (126)
صفحه: -
موقعیت:
2.1 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: