0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَقَالَتِ
الْيَهُودُ
لَيْسَتِ
النَّصَارَىٰ
عَلَىٰ
شَيْءٍ
وَقَالَتِ
النَّصَارَىٰ
لَيْسَتِ
الْيَهُودُ
عَلَىٰ
شَيْءٍ
وَهُمْ
يَتْلُونَ
الْكِتَابَ
ۗ
كَذَٰلِكَ
قَالَ
الَّذِينَ
لَا
يَعْلَمُونَ
مِثْلَ
قَوْلِهِمْ
ۚ
فَاللَّهُ
يَحْكُمُ
بَيْنَهُمْ
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
فِيمَا
كَانُوا
فِيهِ
يَخْتَلِفُونَ
113
وَمَنْ
أَظْلَمُ
مِمَّنْ
مَنَعَ
مَسَاجِدَ

و يهوديان گفتند: «ترسايان بر حق نيستند.» و ترسايان گفتند: «يهوديان بر حق نيستند» -با آنكه آنان كتاب [آسمانى] را مىخوانند. افراد نادان نيز [سخنى] همانند گفته ايشان گفتند. پس خداوند، روز رستاخيز در آنچه با هم اختلاف مىكردند، ميان آنان داورى خواهد كرد. (113)
اللَّهِ
أَنْ
يُذْكَرَ
فِيهَا
اسْمُهُ
وَسَعَىٰ
فِي
خَرَابِهَا
ۚ
أُولَٰئِكَ
مَا
كَانَ
لَهُمْ
أَنْ
يَدْخُلُوهَا
إِلَّا
خَائِفِينَ
ۚ
لَهُمْ
فِي
الدُّنْيَا
خِزْيٌ
وَلَهُمْ
فِي
الْآخِرَةِ
عَذَابٌ
عَظِيمٌ
114
وَلِلَّهِ
الْمَشْرِقُ

و كيست بيدادگرتر از آن كس كه نگذارد در مساجد خدا، نام وى برده شود، و در ويرانى آنها بكوشد؟ آنان حق ندارند جز ترسان-لرزان در آن [مسجد]ها درآيند. در اين دنيا ايشان را خوارى، و در آخرت عذابى بزرگ است. (114)
وَالْمَغْرِبُ
ۚ
فَأَيْنَمَا
تُوَلُّوا
فَثَمَّ
وَجْهُ
اللَّهِ
ۚ
إِنَّ
اللَّهَ
وَاسِعٌ
عَلِيمٌ
115

و مشرق و مغرب از آنِ خداست؛ پس به هر سو رو كنيد، آنجا روى [به] خداست. آرى، خدا گشايشگر داناست. (115)
وَقَالُوا
اتَّخَذَ
اللَّهُ
وَلَدًا
ۗ
سُبْحَانَهُ
ۖ
بَلْ
لَهُ
مَا
فِي
السَّمَاوَاتِ
وَالْأَرْضِ
ۖ
كُلٌّ
لَهُ
قَانِتُونَ
116
بَدِيعُ
السَّمَاوَاتِ
وَالْأَرْضِ
ۖ
وَإِذَا
قَضَىٰ
أَمْرًا
فَإِنَّمَا
يَقُولُ
لَهُ

و گفتند: «خداوند فرزندى براى خود اختيار كرده است.» او منزه است. بلكه هر چه در آسمانها و زمين است، از آن اوست، [و] همه فرمانپذير اويند. (116)
كُنْ
فَيَكُونُ
117
وَقَالَ
الَّذِينَ
لَا
يَعْلَمُونَ
لَوْلَا
يُكَلِّمُنَا
اللَّهُ
أَوْ
تَأْتِينَا
آيَةٌ

[او] پديد آورنده آسمانها و زمين [است]، و چون به كارى اراده فرمايد، فقط مىگويد: «[موجود] باش»؛ پس [فوراً موجود] مىشود. (117)
ۗ
كَذَٰلِكَ
قَالَ
الَّذِينَ
مِنْ
قَبْلِهِمْ
مِثْلَ
قَوْلِهِمْ
ۘ
تَشَابَهَتْ
قُلُوبُهُمْ
ۗ
قَدْ
بَيَّنَّا
الْآيَاتِ
لِقَوْمٍ
يُوقِنُونَ
118
إِنَّا
أَرْسَلْنَاكَ
بِالْحَقِّ
بَشِيرًا
وَنَذِيرًا
ۖ
وَلَا
تُسْأَلُ
عَنْ

افراد نادان گفتند: «چرا خدا با ما سخن نمىگويد؟ يا براى ما معجزهاى نمىآيد؟» كسانى كه پيش از اينان بودند [نيز] مثل همين گفته ايشان را مىگفتند. دلها [و افكار]شان به هم مىماند. ما نشانهها[ى خود] را براى گروهى كه يقين دارند، نيك روشن گردانيدهايم. (118)
أَصْحَابِ
الْجَحِيمِ
119

ما تو را بحق فرستاديم، تا بشارتگر و بيمدهنده باشى، و [لى] درباره دوزخيان، از تو پرسشى نخواهد شد. (119)
صفحه: -
موقعیت:
1.92 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: