0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَإِذْ
نَتَقْنَا
الْجَبَلَ
فَوْقَهُمْ
كَأَنَّهُ
ظُلَّةٌ
وَظَنُّوا
أَنَّهُ
وَاقِعٌ
بِهِمْ
خُذُوا
مَا
آتَيْنَاكُمْ
بِقُوَّةٍ
وَاذْكُرُوا
مَا
فِيهِ
لَعَلَّكُمْ
تَتَّقُونَ
171
وَإِذْ
أَخَذَ
رَبُّكَ
مِنْ
بَنِي
آدَمَ

و [ياد كن] هنگامى را كه كوه [طور] را بر فرازشان سايبانآسا، برافراشتيم، و چنان پنداشتند كه [كوه] بر سرشان فرو خواهد افتاد. [و گفتيم:] آنچه را كه به شما دادهايم به جدّ و جهد بگيريد، و آنچه را در آن است به ياد داشته باشيد. شايد كه پرهيزگار شويد. (171)
مِنْ
ظُهُورِهِمْ
ذُرِّيَّتَهُمْ
وَأَشْهَدَهُمْ
عَلَىٰ
أَنْفُسِهِمْ
أَلَسْتُ
بِرَبِّكُمْ
ۖ
قَالُوا
بَلَىٰ
ۛ
شَهِدْنَا
ۛ
أَنْ
تَقُولُوا
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
إِنَّا
كُنَّا
عَنْ
هَٰذَا
غَافِلِينَ
172
أَوْ

و هنگامى را كه پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذريه آنان را برگرفت و ايشان را بر خودشان گواه ساخت كه آيا پروردگار شما نيستم؟ گفتند: «چرا، گواهى داديم» تا مبادا روز قيامت بگوييد ما از اين [امر] غافل بوديم. (172)
تَقُولُوا
إِنَّمَا
أَشْرَكَ
آبَاؤُنَا
مِنْ
قَبْلُ
وَكُنَّا
ذُرِّيَّةً
مِنْ
بَعْدِهِمْ
ۖ
أَفَتُهْلِكُنَا
بِمَا
فَعَلَ
الْمُبْطِلُونَ
173
وَكَذَٰلِكَ
نُفَصِّلُ
الْآيَاتِ
وَلَعَلَّهُمْ
يَرْجِعُونَ
174
وَاتْلُ


يا بگوييد پدران ما پيش از اين مشرك بودهاند و ما فرزندانى پس از ايشان بوديم. آيا ما را به خاطر آنچه باطلانديشان انجام دادهاند هلاك مىكنى؟ (173) و اينگونه آيات [خود] را به تفصيل بيان مىكنيم، و باشد كه آنان [به سوى حق] بازگردند. (174)
عَلَيْهِمْ
نَبَأَ
الَّذِي
آتَيْنَاهُ
آيَاتِنَا
فَانْسَلَخَ
مِنْهَا
فَأَتْبَعَهُ
الشَّيْطَانُ
فَكَانَ
مِنَ
الْغَاوِينَ
175

و خبر آن كس را كه آيات خود را به او داده بوديم براى آنان بخوان كه از آن عارى گشت؛ آنگاه شيطان، او را دنبال كرد و از گمراهان شد. (175)
وَلَوْ
شِئْنَا
لَرَفَعْنَاهُ
بِهَا
وَلَٰكِنَّهُ
أَخْلَدَ
إِلَى
الْأَرْضِ
وَاتَّبَعَ
هَوَاهُ
ۚ
فَمَثَلُهُ
كَمَثَلِ
الْكَلْبِ
إِنْ
تَحْمِلْ
عَلَيْهِ
يَلْهَثْ
أَوْ
تَتْرُكْهُ
يَلْهَثْ
ۚ
ذَٰلِكَ
مَثَلُ
الْقَوْمِ
الَّذِينَ
كَذَّبُوا
بِآيَاتِنَا
ۚ
فَاقْصُصِ
الْقَصَصَ
لَعَلَّهُمْ
يَتَفَكَّرُونَ
176
سَاءَ
مَثَلًا
الْقَوْمُ
الَّذِينَ

و اگر مىخواستيم، قدر او را به وسيله آن [آيات] بالا مىبرديم، اما او به زمين [=دنيا] گراييد و از هواى نَفْس خود پيروى كرد. از اين رو داستانش چون داستان سگ است [كه] اگر بر آن حملهور شوى زبان از كام برآورد، و اگر آن را رها كنى [باز هم] زبان از كام برآورد. اين، مَثَل آن گروهى است كه آيات ما را تكذيب كردند. پس اين داستان را [براى آنان] حكايت كن، شايد كه آنان بينديشند. (176)
كَذَّبُوا
بِآيَاتِنَا
وَأَنْفُسَهُمْ
كَانُوا
يَظْلِمُونَ
177
مَنْ
يَهْدِ
اللَّهُ
فَهُوَ
الْمُهْتَدِي

چه زشت است داستان گروهى كه آيات ما را تكذيب و به خود ستم مىنمودند. (177)
ۖ
وَمَنْ
يُضْلِلْ
فَأُولَٰئِكَ
هُمُ
الْخَاسِرُونَ
178

هر كه را خدا هدايت كند، او راهيافته است؛ و كسانى را كه گمراه نمايد، آنان خود زيانكارانند. (178)
صفحه: -
موقعیت:
18.04 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: