0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَإِذْ
قَالَتْ
أُمَّةٌ
مِنْهُمْ
لِمَ
تَعِظُونَ
قَوْمًا
ۙ
اللَّهُ
مُهْلِكُهُمْ
أَوْ
مُعَذِّبُهُمْ
عَذَابًا
شَدِيدًا
ۖ
قَالُوا
مَعْذِرَةً
إِلَىٰ
رَبِّكُمْ
وَلَعَلَّهُمْ
يَتَّقُونَ
164
فَلَمَّا
نَسُوا
164
و آنگاه كه گروهى از ايشان گفتند: «براى چه قومى را كه خدا هلاككننده ايشان است، يا آنان را به عذابى سخت عذاب خواهد كرد، پند مىدهيد؟» گفتند: «تا معذرتى پيش پروردگارتان باشد، و شايد كه آنان پرهيزگارى كنند.» (164)
مَا
ذُكِّرُوا
بِهِ
أَنْجَيْنَا
الَّذِينَ
يَنْهَوْنَ
عَنِ
السُّوءِ
وَأَخَذْنَا
الَّذِينَ
ظَلَمُوا
بِعَذَابٍ
بَئِيسٍ
بِمَا
كَانُوا
يَفْسُقُونَ
165
فَلَمَّا
عَتَوْا
عَنْ
مَا
نُهُوا
عَنْهُ
قُلْنَا
لَهُمْ
كُونُوا
165
پس هنگامى كه آنچه را بدان تذكر داده شده بودند، از ياد بردند، كسانى را كه از [كارِ] بد باز مىداشتند نجات داديم؛ و كسانى را كه ستم كردند، به سزاى آنكه نافرمانى مىكردند، به عذابى شديد گرفتار كرديم. (165)
قِرَدَةً
خَاسِئِينَ
166
وَإِذْ
تَأَذَّنَ
رَبُّكَ
لَيَبْعَثَنَّ
عَلَيْهِمْ
إِلَىٰ
يَوْمِ
الْقِيَامَةِ
166
و چون از آنچه از آن نهى شده بودند سرپيچى كردند، به آنان گفتيم: «بوزينگانى راندهشده باشيد.» (166)
مَنْ
يَسُومُهُمْ
سُوءَ
الْعَذَابِ
ۗ
إِنَّ
رَبَّكَ
لَسَرِيعُ
الْعِقَابِ
ۖ
وَإِنَّهُ
لَغَفُورٌ
رَحِيمٌ
167
167
و [ياد كن] هنگامى را كه پروردگارت اعلام داشت كه تا روز قيامت بر آنان [=يهوديان] كسانى را خواهد گماشت كه بديشان عذاب سخت بچشانند. آرى، پروردگار تو زودكيفر است و همو آمرزنده بسيار مهربان است. (167)
وَقَطَّعْنَاهُمْ
فِي
الْأَرْضِ
أُمَمًا
ۖ
مِنْهُمُ
الصَّالِحُونَ
وَمِنْهُمْ
دُونَ
ذَٰلِكَ
ۖ
وَبَلَوْنَاهُمْ
بِالْحَسَنَاتِ
وَالسَّيِّئَاتِ
لَعَلَّهُمْ
يَرْجِعُونَ
168
فَخَلَفَ
مِنْ
بَعْدِهِمْ
خَلْفٌ
وَرِثُوا
168
و آنان را در زمين به صورت گروههايى پراكنده ساختيم: برخى از آنان درستكارند و برخى از آنان جز اينند. و آنها را به خوشيها و ناخوشيها آزموديم، باشد كه ايشان بازگردند. (168)
الْكِتَابَ
يَأْخُذُونَ
عَرَضَ
هَٰذَا
الْأَدْنَىٰ
وَيَقُولُونَ
سَيُغْفَرُ
لَنَا
وَإِنْ
يَأْتِهِمْ
عَرَضٌ
مِثْلُهُ
يَأْخُذُوهُ
ۚ
أَلَمْ
يُؤْخَذْ
عَلَيْهِمْ
مِيثَاقُ
الْكِتَابِ
أَنْ
لَا
يَقُولُوا
عَلَى
اللَّهِ
إِلَّا
الْحَقَّ
وَدَرَسُوا
مَا
فِيهِ
ۗ
وَالدَّارُ
الْآخِرَةُ
خَيْرٌ
لِلَّذِينَ
يَتَّقُونَ
ۗ
أَفَلَا
تَعْقِلُونَ
169
وَالَّذِينَ
يُمَسِّكُونَ
169
آنگاه بعد از آنان، جانشينانى وارث كتاب [آسمانى] شدند كه متاع اين دنياى پست را مىگيرند و مىگويند: «بخشيده خواهيم شد.» و اگر متاعى مانند آن به ايشان برسد [باز] آن را مىستانند. آيا از آنان پيمان كتاب [آسمانى] گرفته نشده كه جز به حق نسبت به خدا سخن نگويند، با اينكه آنچه را كه در آن [كتاب] است آموختهاند؟ و سراى آخرت براى كسانى كه پروا پيشه مىكنند بهتر است. آيا باز تعقّل نمىكنيد؟ (169)
بِالْكِتَابِ
وَأَقَامُوا
الصَّلَاةَ
إِنَّا
لَا
نُضِيعُ
أَجْرَ
الْمُصْلِحِينَ
170
170
و كسانى كه به كتاب [آسمانى] چنگ درمىزنند و نماز برپا داشتهاند [بدانند كه] ما اجر درستكاران را تباه نخواهيم كرد. (170)
صفحه: -